Ubat Oh Ubat

malam 18 Julai 10
ish..ish..ish

farisya dah empat hari kene seleseme..nasib baik yang cair..kire selseme nie tak ade virus lagi lah..asyik-asyik meleleh jer kuar dari idung die..kesian aku tengok..ape lagi, aku pun kuarkan senjata penyedut hingus idung..ye lah, klu orang dulu2 die sedut direct gune mulut, macam makan siput sedut..tp skarang dah moden, gune alat moden sket..

Dulu ble nak sedut jer, mesti die lari tak nak..sampaikan kekadang tu ble enggee(susu mama die) baru bleh sedut..bagi die mamai..tapi skarang nie siap hulur lagi idung die..dah seronok kot..

Tapi satu masalah yang timbul, farisya nie susah sket nak makan ubat..dari kecik lagi die tak suke..ish ikut perangai sapa la nie..mase kecik2 dulu senang lah sket coz ape je die bleh buat kecuali menangis..klu skarang, kepala, tangan, kaki, badan semua bergerak..jangankan mama die, baba die pun tak larat nak pegang..penin2

malam tu, mase 1st time bagi ubat guna sudu, besar btul mulut die menganga, die ingat air sedap lah tu..hehe, farisya kene tipu..tp ble kali kedua nak bagi, jangankan tengok sudu, mama die datang dari dapur pun die dah berlari kat bawah meja..pandai die..kali nie die buli kite plak..

Dah bermacam2 teknik penipuan dah lakukan, tp masih tak berjaya, dan farisya masih tersenyum sinis kat mama dan baba die, coz tak berdaya bagi ubat..terpaksalah gune teknik terakhir iaitu secara paksa walaupun farisya tak rela..hehe..akhirnye berjaya gak, tp terpakselah memekakkan telinga coz tak tahan dengar die menangis..

nak buat macam mane kan, klu nak tengok anak kita sihat, terpaksalah guna ape cara skalipun walaupun die menangis sampai kite pun sedih..farisya..farisya..